تابستان! کجایی؟
دلم
برای
تابستان
و
گرمایش
تنگ
شده است
شدیداً!
*
هر وقت این را می گویم، همه در پاسخم می گویند: ((ای تنبل! دلت تابستون می خواد که مدرسه نری؟!))
اما نه!
تابستان را به خاطر گرمایش می خواهم. گرمای خورشید داغ، حتی روابط را هم گرم تر می کند!
همه با هم مهربان می شوند! بله! باور کنید حقیقت دارد!
در گرما و نور خورشید هم مهربانی موج می زند و انسان، خواسته یا نا خواسته، با دیگران مهربان تر می شود! دیگران را بیشتر می بخشد و کینه به دل نمی گیرد!
من تابستان را دوست دارم،
به خاطر گرما
و محبتی
که در هوایش موج می زند
و انسان با هر تنفس، آن را به داخل ریه هایش می کشد!
به خاطر لحظه هایی که از تابش مستقیم آفتاب داغ روی پوستم، لذت می برم!
بهار هم مهربان است،
اما
من
تابستان می خواهم!!!!
پ.ن: آره می دونم! باید صبر کنم! چیزی تا تابستون نمونده! به زودی وارد فصل مورد علاقه ی من می شیم! فقط یه ماه مونده! فقط یه ماه!
) یک عدد شعر سروده ام سرشار از خلاقیت!
